Regio – Al 25 jaar is de 67-jarige Ellen van der Laan vrijwilliger bij de Stichting Thuis Sterven. Zij is er voor mensen die de wens hebben thuis, in hun vertrouwde omgeving, te kunnen sterven. Ook voor hun mantelzorgers is zij van grote betekenis.

In haar woning in Mijdrecht vertelt Ellen: “Ik vind het heel mooi werk. Het is heel bijzonder hoe snel cliënten hun vertrouwen aan mij geven als ik bij ze thuiskom. Het lijkt wel of mensen die in hun laatste levensfase zijn, geen masker meer hebben. Dat vind ik mooi en leerzaam. In dit werk gaat het erom dat je er bént, met hoofd en hart. Als cliënten het nog kunnen, vertellen ze veel over hun leven. De kunst is vooral om te luisteren en oprecht geïnteresseerd te zijn, zonder oordeel. Tegelijk ontlast ik de mantelzorgers, die vaak doorgaan tot ze niet meer kunnen. Een mantelzorger kan even onbezorgd naar de kapper, een boodschapje doen, een paar uurtjes vissen of een nachtje doorslapen, want er is iemand die zorgdraagt voor zijn of haar dierbare. Regelmatig zeggen ze: ‘Hadden we jullie hulp maar eerder ingeschakeld.’”

Meestal is het de thuiszorg of de arts die de cliënt informeert over de stichting en over de mogelijkheid om vrijwilligers in te schakelen. Ellen: “Ik ben twee dagdelen per week inzetbaar. Bij de ene client kom ik een paar keer, bij de andere is het voor een langere periode. Het is altijd bijzonder.” Ellen hoopt nog lang vrijwilliger bij de stichting te mogen zijn. “Het geeft me veel  voldoening en ik ben dankbaar dat ik het kán en mág doen.”