Aalsmeer – Half hangend in mijn gerieflijke stoel, kijk ik naar motregen die kringen en tekeningen maakt in het water; een inspiratie voor ‘dit verhaal’…. Aan de andere kant van het raam ligt een miniwereld met een oppervlakte van ongeveer twee vierkante meter. Het is een wereld van Westeinderwater waarin witte waterlelies met hun zonnige gele hart drijven. Er groeit wat riet op een stukje veen met daartussen enkele wilgenroosjes en een verdwaalde brandnetel. Er onder woekert kruidig, geurende munt met zacht blauwpaarse bloemetjes. Wat grote basaltblokken vormen de scheiding tussen water en wal. Het rieteilandje leunt tegen een oude meerpaal aan, die dienstdoet als beschermer tegen storm en regen. Slechts een paar vierkante meter, meer heeft dit domein niet nodig om compleet te zijn. Om het eilandje zwemt een grote school voorntjes. Een winterkoninkje landt op een doorbuigend wilgenroosje en zingt het hoogste lied. Een broedend waterkip-stelletje heeft deze wereld uitgekozen voor hun nageslacht.

Pluizenbolletjes

De huiswaterkip-man loopt over de basaltstenen, half in het water, met takjes en blaadjes af en aan. Hij verdwijnt steeds voor een paar seconden het rietbosje in en herhaalt zijn werk. Haar zie ik tussen de meerpaal en de paar brandnetels op haar troon via een heel klein doorkijkje. Ik krijg zo een beeld van dit liefdespaar. In het midden zit zij op een koninklijke troon. Zij geniet van de beschermende verzorging van hem. Zij broedt op haar eieren waar binnenkort mooie zwarte pluizenbolletjes met een rood stipje uitkomen en dan de echte grote wereld in zullen zwemmen. Inmiddels heeft de motregen plaats gemaakt voor een waterig zonnetje.

Schilderij

Ik pak mijn boot deze zonnige, waterige avond en vaar naar de Kleine Poel. Naast doorvaart de Grote Brug is óók een ‘doorkijkje’. Dit keer een reusachtige prachtige, door mensenhanden gemaakte ‘doorkijk’. Als je vanaf Topsfoort, richting de Grote Poel vaart, zie je een ‘schilderij’ van berken, riet, land, moeras, oevers, kwetterende vogels, vlinders, libellen, water en een sloot die over gaat in het water en licht van de Grote Poel. Het is een sprookje waar je niet aan voorbij kunt varen zonder deze schoonheid te bewonderen; een gecreëerde wereld vol authentieke natuur. Er worden de laatste jaren veel meer akkers teruggebracht naar de natuur door Stichting De Bovenlanden met als resultaat bijzondere fijne vergezichten, moerasbossen en rietlanden. Het is prachtig dat de stichting veel oude seringen- en sneeuwballen akkers van het bijzondere Aalsmeerse natuurgebied omtovert tot een op en top beleving. Ik vaar terug naar huis, waar een glas wijn van Wilbert klaar staat bij de stoel voor het raam, met uitzicht op het “doorkijkje” tussen meerpaal en brandnetel, waar ma waterkip inmiddels in ruste is en pa, op een kleine afstand van het nest, de wacht houdt.

Reacties: Bob.plaswijck@planet.nl

Foto: Doorkijkje richting de Grote Poel. Foto: Bob