Uithoorn – Afgelopen zondag 30 oktober genoten in De Schutse te Uithoorn ongeveer tweehonderd bezoekers van een sfeervol en spiritueel optreden van ‘troubadour’ Lenny Kuhr. De SCAU (Stichting Culturele Activiteiten Uithoorn) had haar weten te ‘strikken’ voor een concert op dit kleine lokale podium, samen met haar muzikale secondanten Mischa Kool (basgitaar en zang) en Reinier Voet (gitaar en zang). Haar eigen man Rob verzorgde de techniek en stond achter de tafel voor de CD-verkoop na afloop.

Nog steeds een troubadour

Niemand minder dan Stef Bos schreef een lied voor Lenny Kuhr met deze titel: ‘Nog steeds een troubadour’. Ze vertelde dat ze er in eerste instantie helemaal niet zo blij mee was – altijd maar weer die associatie met die eeuwige ‘troubadour’, een imago waar ze juist van af wilde komen -, maar toen ze het voor het eerst zong, dacht ze: ‘Ja, het klopt, ik ben een troubadour’. Ze heeft het troubadour-zijn omarmd. Dat bleek ook uit de toegift: ‘De troubadour’, het liedje waarmee ze in 1969 het Eurovisie Songfestival won…

Zo is Lenny Kuhr altijd op zoek naar woorden en muziek die verwoorden wat ze ziet en wat ze voelt. Zij wil een licht zijn in tijden van haat en nijd. Zij wordt gedragen door liefde en geraakt door ontroering. Dat wil zij delen met haar publiek. En dat heeft zij met veel verve, enthousiasme en warmte gedaan, die zondagmiddag.

Het lied gaat door

Door haar toelichtingen bij de liedjes en door de liedjes zelf, leerden de bezoekers haar kennen als iemand die zich ervan bewust is dat alles voorbijgaat, dat alles eindig is, dat ‘Het komt zoals het komt’ en dat een mens ‘Met lege handen’ ter wereld komt en met lege handen deze wereld weer verlaat. Zo heten de twee liedjes die ze samen met cabaretière Elke Vierveijzer heeft geschreven. Maar er zijn een paar ‘zaken’ die niet eindig zijn, die als het ware ‘eeuwig’ zijn, los van tijd en sterfelijkheid. Dat is de stilte, ‘stilte is mijn moedertaal’ (een lied van Hein Stufkens), de stilte en de puurheid die haar in het begin van de corona-pandemie zo sterk geraakt hebben. Dat is ook de muze, de inspiratie, de intuïtie die aan alles vooraf gaat: ze zong erover in het lied ‘Liefste’. Het is verder de levenskracht, de sterke onderstroom van het leven zelf, die altijd jong en altijd nieuw is, die je vooral kunt voelen als het lente wordt: ‘Zo mooi’. En dan de liefde die alles en iedereen met elkaar verbindt in één groot hart. ‘Het lied van de liefde gaat door’, ook al veranderen de zanger en het decor.

Terug op blote voeten

Lenny Kuhr uitte ook haar zorgen over Moeder Aarde, die wij als mensheid te zwaar belasten. Ze wil terug naar de eenvoud, terug op haar blote voeten en weer de verbinding met de natuur voelen die de bron van alles is. Ze raakte geïnspireerd door het bijbelboek Jesaja, waarin de profeet als een echte dichter een vredesvisioen schildert: de dieren en de kinderen leren ons wat vrede is. Door haar hele optreden heen was de rode draad de vreugde, de vreugde over het leven, de liefde en het samenzijn. Ze bezong dit gevoel in het woordeloze lied ‘Simcha’, Hebreeuws voor ‘vreugde’. Kortom, een zeer geslaagd concert van een bevlogen zangeres, die zichzelf blijft vernieuwen en zo bijdraagt aan de verrijking van het Nederlandse liedrepertoire.       

Wat komt?

Het eerstvolgende concert van de SCAU zal plaatsvinden op zondag 20 november a.s., wederom in De Schutse, aanvang 14.30 uur. De deuren van de zaal gaan open om 14.00 uur. Dan zal het uit louter vrouwen bestaande Dostojevski Quartet onder het motto ‘Jacht’ strijkkwartetten spelen van Haydn, Bartok en Mozart. Met als spetterende afsluiting een selectie uit ‘Wood Works’, Noorse volksmelodieën, gearrangeerd voor strijkers. Losse kaarten en een keuze-abonnement van vier concerten zijn te koop via www.scau.nl

Daar is ook alle informatie over de musici en over het programma te vinden.

Ruurd van der Weg