Aalsmeer – Een eenvoudige, maar intrigerende steen op de Algemene begraafplaats in Aalsmeer. Drie totaal verschillende namen die niet aan elkaar gerelateerd lijken. Lang geleden overleden, in 1945 voordat de oorlog afgelopen was, eind 1946 en 1965. Voor het graf staat een klein bordje in de grond geplant met het verzoek of bezoekers van het graf contact op willen nemen met de administratie van de begraafplaats Hier liggen drie bijzondere mensen.

Marie Madeleine de Famars-Testas (geboren in 1885) was de dochter van de beroemde kunstschilder Willem de Famars Testas. Net als haar vader was zij kunstschilder, maar daarnaast had zij ook een bio-dynamische kwekerij aan de Hornweg. De groente, bloemen en eieren werden veelal gekocht door klanten die net als zij van bovengemiddelde komaf waren. Door bombardementen op Schiphol tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef het huis en vooral het dak niet onbeschadigd, maar dat was geen reden om te vertrekken.

Zij woonde er samen met haar levensgezellin Maria Lucia Louise Geradts (geboren in 1891) die eerder als huishoudster in dienst was gekomen bij de moeder van Marie Madeleine in Den Haag. ‘Luus’ bleef tot de dood van de moeder van Marie Madeleine daar werken waarna (of wie weet al eerder) de twee dames een relatie kregen. Na de dood van Marie Madeleine heeft ‘Luus’ de kwekerij voortgezet, maar uiteindelijk kwam zij steeds verder in geldnood, waardoor zij zich gedwongen zag schilderijen van Marie Madeleine en diens vader te verkopen.

Koopman en levensgenieter

Fé (officieel Fabian) van Genderingen (1879) was een homoseksuele Joodse man geboren in Kampen in een welgestelde familie. Hij stond te boek als sigarenfabrikant en als koopman, maar ook als levensgenieter. Tijdens de oorlog is hij ondergedoken geweest bij de broer van Maria Lucia Louise Geradts in Loosduinen. Na de oorlog overleefd te hebben zou hij vanwege de gevolgen van de oorlog in november 1946 zelfmoord hebben gepleegd. Met vertraging alsnog slachtoffer van de oorlog. Zijn naam zal nooit op het Holocaustmonument te lezen zijn, alleen op deze grafsteen.

Waarde inzien

Maar het graf en de steen dreigen voor altijd te verdwijnen. Het graf kan ieder moment geruimd worden. Alle drie de overledenen zijn kinderloos gestorven, dus nazaten hebben zich niet gemeld. Op de valreep is er iemand opgespoord van wie Maria Lucia Louise een oudtante was en die ook het een en ander weet over de andere twee personen in het graf. Die man zou heel graag willen dat het graf in stand blijft, maar heeft er het geld niet voor. Hij hoopt dat Aalsmeer en de Aalsmeerders de waarde inzien van het behoud van dit graf en deze steen en de bijzondere geschiedenis van de mensen die hier begraven liggen en de koppen bij elkaar steken om dit bijzondere graf te redden. Liefst door het graf een speciale status toe te kennen waardoor het voor altijd kan blijven of door het benodigde bedrag bijeen te brengen om de grafrechten te verlengen. 

Hart van begraafplaats

Oude graven vormen het hart van een begraafplaats. Achter veel graven zitten onbekende bijzondere verhalen. Het zou iets toe kunnen voegen aan een bezoek aan de begraafplaats als er oude graven met daarbij een bordje met het verhaal erachter zouden zijn (natuurlijk alleen met toestemming van eventuele nabestaanden). Misschien een mooi project voor Oud Aalsmeer.

Het ruimen van graven maakt de begraafplaats niet mooier, maar vooral leger. Een trieste kaalslag soms. In veel gemeenten worden stolpersteine gelegd om de mensen te eren die slachtoffer werden van de oorlog. Hier dreigt juist een steen met de naam van een Joodse onderduiker te verdwijnen. 

Met de aanpakkersmentaliteit in Aalsmeer moet het mogelijk zijn om hier de schouders onder te zetten en dit bescheiden, maar belangrijke monument niet te laten verdwijnen. Omdat het graf ieder moment geruimd kan worden is uiterste spoed geboden.

Neem voor meer informatie contact op met Hans Trommel per mail: hansenmardina@hotmail.nl