Twee weken geleden stond er een artikel in deze krant onder de titel ‘Ode aan de Postbode’ waarin onze freelance journalist Peter Pos zijn ervaring als onervaren parttime postbezorger beschreef. Daarin werd duidelijk dat het vak van Postbezorger nog niet zo eenvoudig is en dat hij veel bewondering had voor alle postbodes. Naar aanleiding van dit artikel “kregen wij een aantal leuke reactie die we u niet willen onthouden en voor degene die nog meer mooie postbezorger verhalen wil lezen hebben wij nog een boekentip!
Pieter Post
De naam Peter Pos deed een lezeres denken aan de tv-serie uit de jaren tachtig waarin de avonturen van de vrolijke postbode Pieter Post waren te zien en wat deze allemaal beleefde tijdens de postronde. Ook Pieter Post werd in elke aflevering weer afgeleid door allerlei problemen waar hij tijdens zijn postronde tegen aanliep. Zij herkende niet alleen door de naam wat overeenkomsten maar zeker ook door de beschreven problemen in het artikel. Zij wilde Peter Pos toch vooral een hart onder de riem steken en verzekerde hem dat als hij zal doorzetten vast nog eens als beloning de letter ‘t’ achter zijn naam mag plaatsen en de Peter Post van onze regio kan worden.
50 jaar postbode
We kregen ook een leuke reactie van Theo Noij. Theo is ruim 50 jaar postbode geweest in o.a. Uithoorn en De Ronde Venen. Hij schreef dat hij het artikel met plezier en herkenning gelezen had. Maar in het artikel werd volgens hem nog maar een tipje van de sluier opgelicht over dit mooie beroep liet hij ons weten. Zo weten veel mensen niet het verschil tussen een postbezorger en een postbode. Als postbezorger ben je namelijk alleen verantwoordelijk voor het afleveren van de post aan het juiste adres. Een postbode is betrokken bij het hele proces en zorgt bijvoorbeeld ook voor dat de post is gesorteerd.
Een heel postleven
Hij schreef dat er nog veel meer te vertellen was over dit mooie vak. In 1966 begon hij onofficieel bij de toenmalige PTT als hulpje van zijn vader maar liep al snel zelfstandig wijken. In 1967 mocht hij dan echt officieel in dienst treden en kreeg een opleiding 2 jaar op de daarvoor speciale postschool. Hij is in Amsterdam-West begonnen met tussenstops in Amstelveen, Uithoorn en Aalsmeer uiteindelijk vele jaren werkzaam in De Ronde Venen met plaatsen als Mijdrecht, Wilnis, Vinkeveen en andere dorpskernen.
Een boek vol leuke anekdotes
Theo heeft door de jaren heen van alles meegemaakt als postbode. Hij kon op verjaardagen en partijen dan ook altijd wel een mooi verhaal vertellen. Hij werd door de mensen om hem heen aangemoedigd om al die verhalen eens op te schrijven en in boekvorm uit te geven. Dat heeft hij in 2019 gedaan onder de titel ’50 jaar Postbode – een deel van mijn leven’ en een gedeelte van al die mooie verhalen en leuke anekdotes zijn in dit boek te lezen. Het boek is nog te koop en de moeite waard om eens te lezen, maar u moet snel zijn want er zijn nog maar een paar exemplaren!
Hardlopen en wielrennen
Inmiddels is Theo al weer wat jaartjes met pensioen, maar nog altijd kijkt hij met veel plezier terug op zijn tijd als postbode. Theo laat weten niet stil te zitten en nog steeds rondjes loopt. Dat doet hij niet meer met de post onder zijn arm, maar in de hoedanigheid als hardlooptrainer en geeft hij nu trainingen aan groepen groep of individuele personen in Mijdrecht, Abcoude, Vinkeveen, Wilnis, Mijdrecht en Uithoorn. Niet helemaal verrassend natuurlijk want als postbode maak je heel wat kilometers te voet en wordt je vanzelf wel een goede loper. Ook op de fiets moet je de nodige kilometers als postbode afleggen en daar had Theo niet veel moeite mee, want hij is jarenlang topwielrenner geweest. Dus Postbodes zijn ook nog eens sportieve mensen!
Foto: aangeleverd