Aalsmeer – Op een zonovergoten eerste vrijdag van de maand juni nam Aalsmeer afscheid van Dirk van Leeuwen. De gehele dienst in de Open Hof kerk stond in het kader van een man die niet alleen veel betekend heeft voor zijn dorp maar ook voor zijn familie. De Aalsmeerse vlag, zijn onderscheidingen, de vele boeketten kleurige bloemen en de emmers met honderden witte rozen en allen die Dirk de laatste eer bewezen vulden de kerk. De gekozen muziek was passend maar het tweede muziekstuk was Dirk ten voeten uit. De pauken en het trompet geschal gaven zijn kracht en energie weer en de violen zijn charme. “Er is een echte Aalsmeerder dood gegaan”, was de eerste uitgesproken tekst. Jong en oud luisterden naar dochter Angelique. Zij sprak hoe vroeger in hun gezin alles kon, Over zijn bedrijf ‘De Molen’ aan de Oosteinderweg, de bloemenkiosk Angelique, over zijn organisatietalent en inzet bij TVA , Flowercup, de Ouderendag, Bloemhof het jaarlijks zorgen voor mooie kerstbomen in de donkere dagen van het jaar, Aalsmeer 2000, de watertoren die door zijn toedoen letterlijk en figuurlijk in het licht werd gezet. “Maar, dit kon mijn vader alleen doen omdat hij zo gesteund werd door mijn moeder. Ik zal dat altijd in haar blijven bewonderen.” Dominee Cees Graafland, een goede vriend van de familie, had bij zijn afscheidswoorden gekozen voor Prediker 3 vers 22. Het werd een prachtig levensbeschouwelijk verhaal over degene die betreurd werd. De rode draad was: Vreugde putten uit dat wat je onderneemt. Het waren woorden die schoonheid, twijfel, verdriet en vreugde met zich meedroegen. Gelovigen en niet gelovigen zullen de woorden ‘Heb plezier in de dingen die je onderneemt, want zij leveren energie op’ van harte kunnen ondersteunen. Psalm 61 eerste vers gaf weer een ander metafoor weer. Nu ging het over de liefde die Dirk voor muziek had. “Luistermuziek, het gaf hem rust waarmee hij de tijd kreeg het leven te overdenken. Dirk had niet veel op met kerk en geloof, van het kneuterige groepsdenken moest hij weinig hebben, maar zonder bidden kon hij niet, bidden was iets heel anders.” Ook Aldert Vuyk typeerde zijn vriend op een liefdevolle wijze. “Als Dirk in je geloofde dan bleef dat zo.” Hoe verschillend de benadering van de sprekers ook was, met de bewondering voor Sjoeke, zijn echtgenote, zat ieder op één lijn. Haar geroemde kracht toonde zij bij haar afscheidswoorden. Achter de kist stond een vrouw, die ondanks haar verdriet, een uitstraling had waar je stil van werd. Bij het laatste gespeelde muziekstuk ‘I Did It My Way’ zwaaide Dirk vanaf het doek alle aanwezigen lachend en troostrijk uit. Aan het graf werd er nog een gedicht uitgesproken over een boom, die na een lang leven uiteindelijk knakt. Met Dirk is een boom geveld, maar de jonge loten die hij nalaat zijn een belofte voor de toekomst.
Janna van Zon

Foto: De watertoren op z’n mooist. Door toedoen van Dirk van Leeuwen letterlijk en figuurlijk in het licht gezet. Foto: www.kicksfotos.nl.