Jasper van der Veen blijft scherp in Bacchus

Door Joke van der Zee

Aalsmeer – “Ik zal nooit meer vergeten wat een Praam is”, aldus de laatste woorden van de (try-out)voorstelling ‘Op scherp’, van cabaretier Jasper van der Veen. Zaterdagavond 25 januari vermaakte hij in (het grote) Bacchus het publiek, waarmee hij diverse malen in gesprek ging. Dat doet cabaretiers wel vaker zodat datzelfde publiek meekrijgt hoe ad rem degene op het podium is. Bij Jasper ging het veel gemoedelijker, je kreeg meer het idee dat hij graag vrienden wilde maken. Hij sloot in anderhalf uur tijd vriendschap met het Aalsmeerse publiek en kwam te weten dat het dorp waar hij optrad veel met ‘pramen’ te doen heeft. Overigens nadat hij door iemand was gecorrigeerd op een verkeerd uitgesproken gezegde: “niet de bruggen maar de schepen achter je verbranden.”

Het bleek ook een rode draad in zijn voorstelling: “Als het niet leuk meer is, gewoon weggaan!” Jasper deelde zijn gezinsverhaal, over zijn vader die als Fries telkens hooguit vier woorden spreekt, zijn moeder die alles met ‘mm mm’ beaamt, want beiden hebben meer oog voor het kleinkind dan voor hun zoon. “Ik noem hen ook niet meer mijn ouders, maar de grootouders van ons kind.” Weglopen als het niet leuk meer is, met vriendin en kind uit het ouderlijk huis als je op visite bent, is zo makkelijk niet meer.

Wel is Jasper vertrokken uit Amsterdam en is in een duur koophuis gaan wonen in Utrecht. Jawel, er zat zowaar een Utrechter in de zaal die ook even een ‘één-tweetje’ met de cabaretier deed. “Wij zeggen Uuuuutrecht. Ik kom weer kijken naar je als je in Uuuuutrecht optreedt.” In Utrecht echter heeft Jasper ook aandrang om weg te gaan (als het niet meer leuk is!). Drie vlaggen wapperen in zijn buurt, de Palestijnse-, de Regenboog- en de PVV-vlag en bij geen van de bewoners aldaar is het gelukt het pad te effenen, de hobbels glad te strijken. Hij raakt verzeild in hilarische situaties maar de nu Utrechter blijft scherp en soms heeft hij sterk de behoefte om ‘te hurken’.

Oftewel: laag bij de grond gezeten de ander eens even goed op zijn plek te zetten. “Maar ga nooit hurken”, waarschuwt hij (zichzelf), beter is het om verwonderd te zijn, niet verbouwereerd.” Met het scherp analyseren van de verwondering kreeg hij absoluut de lachers op zijn hand. De titel van zijn voorstelling is geslaagd. Toch valt er nog wat uit te proberen, misschien te schrappen. Daar is een try-out immers voor.

Foto: JvZ (aangeleverd)