Door Rein van der Zee
Amstelveen – De in Amstelveen wonende multi-instrumentalist Ron Schlesinger heeft altijd in lokale bands gespeeld en dat doet hij nog steeds. “Wat voor muziekstijl het ook mag zijn, als er maar een melodie in zit”, aldus Ron.
Wat betekent muziek voor jou?
“Muziek is altijd op de voor- en achtergrond aanwezig bij mij. Het is als ‘een baan naast mijn baan’. Een natuurlijk gevoel van binnenuit om ermee bezig te willen zijn.”
Wanneer begon jij met muziek?
“Toen ik vijf jaar was keek ik met grote ogen naar Toppop naar al die artiesten die op hun instrumenten speelden. Dat wilde ik ook graag gaan doen: alle instrumenten die ik zag voorbijkomen. Op m’n zevende vond ik per toeval een gitaar op zolder bij mijn oma. Ik ging erop spelen maar niets lukte, ik dacht dat het zo simpel was want op tv zag het er zo makkelijk uit. Mijn vader kocht toen gitaarsnaren en uiteindelijk lukte het om de gitaar te stemmen. Toen ik elf jaar was kreeg ik gitaarles van een leraar van mijn school. Later heb ik zelf piano leren spelen en op m’n 14e leerde ik mijzelf drummen. Ik bouwde van potten en pannen een drumstel. Toen ik 17 was kocht ik een gitaar met 12 snaren en een basgitaar en begon ook al opnames te maken met een bandrecorder en een cassetterecorder…”
Door wie ben jij beïnvloed?
“Toen ik 10 was kocht ik een cassettebandje van Boudewijn de Groot en dat draaide ik grijs. Drie jaar later kocht ik een lp van Bob Dylan en ook van The Kinks. Daarnaast luisterde ik veel naar Vangelis, Tracy Chapman en Bryan Adams. Tussen ’82 en ’92 luisterde ik naar het radioprogramma De Avondspits van Frits Spits en drumde ik mee met de muziek.”
Welke instrumenten bespeel je?
“Ik zing en speel gitaar, bas, toetsen, drums en mondharmonica. Bas en toetsen alleen in de opnames, dat kost namelijk iets meer moeite. Momenteel zit ik in verschillende bands: Transfer, Wildcat, James Broderick, Drukte van Belang en speel samen met Alex Vermeulen. Ik maak ook opnames. Heb een home-studio.”
Heb je nog een anekdote of een verhaal?
“Ik herinner mij ons allereerste optreden in Shiva Uithoorn. We dachten dat alles glitter en glamour was maar dat viel behoorlijk tegen. Onze drummer waren we kwijt: Hij was in slaap gevallen in een bakfiets achter in een donkere hoek. Hij werd nog boos ook toen we hem vonden en wakker gingen maken. Tijdens het optreden stond er een groep aangeschoten jongeren te roepen: Spelen! Dat was wel een behoorlijke confrontatie met de werkelijkheid. Heb ook 5 jaar op straat gespeeld met diverse muzikanten die ik daar ontmoette. Met hen richtte ik de groep ARBIE-N Band op en deden toen opnamesessies bij mij in de huiskamer.”
Welke muziek vind jij absoluut niet leuk?
“Ik zoek altijd de melodie op. Bij muziek zonder melodie haak ik af…”
Wat is de huidige situatie en hoe zie je de toekomst?
“Gewoon blijven spelen met de bands waar ik nu in zit. Ik verwacht gewoon lekker zo door te gaan…”
Foto: Ron leerde zichzelf drummen. (Foto aangeleverd).