Door Joke van der Zee

Aalsmeer – Willem Kikkert (67) is geboren in Leiden, opgegroeid in Leiderdorp en woont sinds 1989 in Aalsmeer. Willem is geen onbekende in Aalsmeer, hij is wethouder van onder meer Kunst en Cultuur. 

Wat is je relatie met muziek, vroeger en nu?

“Toen ik jong was hoorde ik mijn buurvrouw klassiek zingen. Ik dacht toen: dat kan ik ook en begon mee te zingen (wel een octaaf lager). Ik ging werken en kwam in aanraking met een collega die bij een mannenkoor zong. Een en een is twee dus ik stond al snel tussen ongeveer 100 mannen mee te zingen bij de baritons. Dat heb ik 12,5 jaar gedaan en ondertussen zangles genomen. De zangdocent dacht een tenor te horen, dat heb ik enige tijd geprobeerd, maar ik kwam niet vooruit. Ik ben toen gestopt, wel aan een aantal muziekproducties meegedaan bij een toneelvereniging en een operagezelschap en vanwege gebrek aan tijd pas zo’n 7 jaar geleden weer begonnen met zangles. Het was toen al wel duidelijk dat mijn stemvak die van de bas was. Ik zing dus, speel zo af en toe piano (eenvoudige stukken) en luister ook graag naar muziek.”

Je hebt gezongen met Con Amore?

“Jazeker. Ik heb 12,5 jaar gezongen bij het Rijnlands Christelijk Mannenkoor uit Leiden. En daar ontmoette ik als 2e dirigent van het koor Theo van der Hoorn, nu de dirigent van Con Amore. Ik heb altijd een zwak gehad voor mannenkoren, vooral vanwege het bombastische geluid en de donkere klankkleur. Robuust, volumineus maar ook heel kwetsbaar op het moment de zachte passages in een zangstuk aan bod komen. Con Amore bestond in 2023 65 jaar en toen mij gevraagd werd het concert te openen was mijn antwoord graag, maar wel zingend. We hebben toen de Twaalf Rovers uitgevoerd. En met korendag afgelopen oktober in de Burgerzaal kwamen we erachter dat een lied op mijn repertoire ook op dat van Con Amore stond, namelijk het lied Loch Lomond. Dat hebben we toen samen uitgevoerd. Voor mij is het een genoegen te zingen met een mannenkoor zoals Con Amore. Muziek verbindt mensen, dat blijkt elke keer weer. En dat zie je ook bij Con Amore.” 

Welke muziekvoorkeuren heb je?

“De liedkunst heeft een grote voorliefde. Je vertelt een verhaal eigenlijk. Zo ben ik gek op de Winterreise van Schubert, het verhaal van een man die op zijn reis vele ontmoetingen heeft. Maar ook het Franse chanson heeft een voorliefde. Denk maar aan La Montagne van Jean Ferrat, bij ons beter bekend als Het Dorp. Ik luister ook graag naar Stef Bos, een aantal liedjes van Guus Meeuwis (zoals Jouw Hand en Dat komt door Jou) en Robert Long. Om dan een heel ander uitstapje te maken: bij de Top 2000 stem ik altijd op Pink Floyd, The Eagels en de Moody Blues. En dan de piano nog, het Vijfde Pianoconcert van Beethoven, ook wel bekend als het Keizersconcert. En ten slotte Karl Jenkins, oorspronkelijk een jazz- en rockmuzikant, maar ook de componist van The Armed Man, een mis voor de vrede. In februari wordt deze mis uitgevoerd in de Pieterskerk in Leiden en zing ik mee in het koor.” 

Wat is je meest bijzondere muziekherinnering?

“Om te beginnen: klank is trilling en trilling is resonantie. Kom ik op terug. Ik heb bij een toneelvereniging gezongen (Le Bourgeois van Molière op muziek gezet door Lully). De foto is uit de Turkse scène. Daarna in de Twee Wezen een Frans toneelstuk met zang. Op de plaat in het Nederlands gezongen door de Zangeres zonder Naam. Maar mijn mooiste ervaring was met het Operagezelschap The Companions. Een gezelschap van internationale beroepssolisten met een koor van gevorderde amateurs. Zo deed ik mee in de Aida van Verdi. Het overwonnen leger van Ethiopië waar ik deel van uitmaakte werd binnengeleid, ging liggen in het zand en de koning Amonasro begon zijn aria (Qest, Assisa Ch’io Vesta vi dica) precies boven mijn hoofd. Henk Smit (helaas overleden), een bas-bariton zong die rol. Wat je dan ervaart als je de trilling van het krachtige geluid van zo’n zangstem letterlijk ervaart en voelt. Dat vergeet je nooit meer in je leven en is met geen pen te beschrijven. Je ervaart energie, kracht, inspiratie alles tegelijk. Een scala aan emoties trekt door je hele lijf. Uit die bron en dat gevoel put ik vaak.”

Willem Kikkert (midden) in het stuk ‘Le Bourgeois’, van Molière. (eigen foto).