PARTNERBIJDRAGE

Je maakt je zorgen om iemand uit je nabije omgeving. Hij kampt met een verslaving en de gevolgen zijn duidelijk zichtbaar. Het kan op momenten erg lastig zijn om de verslaving en de persoon los van elkaar te zien. Als de verslaving dusdanig hevig is dat er niet meer goed met hem gecommuniceerd kan worden en er vooral gelogen wordt, dan krijg je misschien het gevoel dat je beter afstand kunt nemen. Maar laten we eerlijk zijn: nu heeft deze persoon je meer nodig dan ooit tevoren. Het is echter wel belangrijk dat je jezelf hierbij niet uit het oog verliest. Maar hoe ga je hier precies mee om? 

Praat erover 

Zijn er al stappen ondernomen om deze persoon te helpen? Bijvoorbeeld met professionele begeleiding door verslavingszorg in Amsterdam? Dan geeft dit waarschijnlijk al veel rust. Wanneer er echter nog geen hulp is en je hier echt mee in je maag zit, dan kan het helpen om zelf hulp te zoeken. Bijvoorbeeld bij de huisarts. Natuurlijk mag hij geen informatie delen over jouw dierbare, maar je kunt wel je eigen zorgen delen en vragen stellen. Wees je ervan bewust dat de omgeving van een verslaafde soms erg hard wordt geraakt. Het is niet gek als dit je dagelijkse leven op z’n kop zet en je er zelf ook veel last van krijgt. Wacht daarom niet te lang met hulp zoeken. Ook jij bent belangrijk. 

Stel duidelijke grenzen 

De meeste verslavingsinstellingen bieden niet alleen hulp voor verslaafden, maar ook voor de omgeving. Goed voorbeeld is Trubendorffer. Zij hebben een speciaal telefoonnummer waar naasten naar kunnen bellen. Hierbij kunnen ze te woord worden gestaan door een deskundige. Er zijn ook een aantal zelfhulpgroepen waar je je bij kunt aansluiten. 
Stel, je zit in een relatie met iemand die verslaafd is. Je houdt zielsveel van hem of haar, maar je kunt en wilt de verslaving niet ondersteunen. Misschien dreig je soms uit onmacht dat je uit de relatie stapt als het gebruik doorgaat. Puntje bij paaltje doe je dit natuurlijk niet. Je wilt helemaal niet uit de relatie stappen. Het was pure onmacht. Maar dit zorgt wel voor een opening bij de verslaafde. Besef goed dat verslaving een ziekte is. De persoon is echt ziek en die ziekte manipuleert. Geef je een vinger, dan pakt hij je hele hand. Merkt hij dus dat je toch niet doorzet met jouw dreigementen? Dan zal dit minder effect hebben. 

Toch is het belangrijk om grenzen te stellen en te tonen dat je dit meent. Maak daarom duidelijke afspraken waar je je wel aan kunt houden. Bijvoorbeeld dat je het huis tijdelijk verlaat als hij gebruikt heeft of dat je geen hulp meer biedt als hij te maken heeft met een kater of afkickverschijnselen. Leg de verantwoordelijkheid altijd bij de verslaafde. Hij staat er niet alleen voor. Je wilt met alle liefde helpen, maar hij is verantwoordelijk voor het ondernemen van stappen.